Θυμαμαι ηταν στις 11 Μαρτιου του 2002.
6 μηνες μετα την 11η Σεπτεμβριου.
Μολις ειχαμε καθαρισει πλεον ολα τα συντριμια απο τους Δυδυμους Πυργους και ηδη ειχαν αρχισει τα σχεδια για τα καινουρια κτηρια που θα αντικαταστουσαν την θεση τους. Οπου και αν κοιταζε καποιος εβλεπε συγγενεις και φιλους να αναβουν κερια γυρω απο το οικοπεδο. Η ωρα ηταν 3:30 τα ξημερωματα, ημουν μαζι με μια αλλη ομαδα εργατων και προσεχαμε την περιοχη.
Εγω σε μια στιγμη βγηκα εξω για να κανω ενα τσιγαρο, ακουγα κραυγες ανθρωπων να λενε ”πρεπει να βγουμε εξω γρηγορα, το κτηριο θα πεσει κ.λ.π”. Πλησιαζα στο σημειο οπου καποτε στεκοταν ο το κτηριο 1 (Βορειος πυργος) και οι φωνες γινοντουσαν ολο και πιο εντονες, σταθηκα ακριβως πανω απο εκει που στεκοταν, οι φωνες σταματησαν… εγω συγκεκριμενα ειχα παγωσει απ’ τον φοβο μου, ουτε να κουνηθω δεν μπορουσα. Μετα απο καμπωσα λεπτα (η ωρα ηταν περιπου 3:47) εκανα να γυρισω πισω στο τροχοσπιτο οπου βρισκοταν και η υπολοιπη ομαδα, τι βλεπω… ενα περιγραμμα ακριβως σαν τον ενα πυργο. Αρχικα σκεφτικα μηπως ειναι τα φωτα που αναβουνε στη μνημη αυτων που χαθηκανε εκεινη την ημερα, αλλα φωτα δεν ηταν, ουτε οι λαμπες δεν υπηρχαν καν κατω στο εδαφος, Μονο ενα περιγραμμα στο ιδιο σημειο που ηταν το κτηριο 2 (Νοτιος πυργος). Πλησιασα απο περιεργεια, κοιταξα πανω και ακομα και τα φωτα του ηταν αναμενα , περασα μεσα απο το περιγραμμα και το μονο που εβλεπα ηταν κατι ασπρες φιγουρες να κανουν σαν να προσπαθουν να φυγουν, φοβισμενος εφυγα τρεχοντας μες ‘το τροχοσπιτο.
Αυτη την εμπειρια δεν θα την ξεχασω ποτε !
Και δεν ειναι το μονο… καθε 11 Σεπτεμβριου και 11 Μαρτιου ακουγονται παντα φωνες και κραυγιες και ακομα ο ηχος των πυργων οταν επεφταν. Καμια φορα και ο Εξοπλησμος μας κυριως οταν χτηζαμε το καινουριο κτηριο εβρισκε παραξενα εμποδια.
#creepy #creepystory #stories #bluestories #blogger #ghost #2 #scary #people #κριπι #τρομακτικεςιστοριες #μπλέιστοριες
