Η πόρτα άνοιξε, με το ζόρι μπορούσα να κουνήσω το κεφάλι μου. κοίταξα με την άκρη του ματιού μου την ανοιχτή πόρτα. ένα ρεύμα αέρα με διαπέρασε. μια κατάμαυρη, ανθρώπινη σκιά στεκόταν και με κοιτούσε δεν μπορούσα να κουνηθώ και να μιλήσω. Οι ανάσες μου ήταν κοφτές καθώς προσπαθούσα να ηρεμίσω και να πίσω τον εαυτό μου οτι ονειρευόμουν. Μάταια όμως η σκιά άρχισε να με πλησιάζει! Τρέμοντας απο τον φόβο προσπάθησα να μιλήσω. Οι λέξεις μου όμως ήχησαν μόνο μέσα στο κεφάλι μου:
<<Φύγε!>> επαναλάμβανα συνέχεια χωρίς αποτέλεσμα. Άρχιζα να ουρλιάζω μα η φωνή μου δεν ακουγόταν. Τότε η σκιά στεκόταν πάνω απο το κεφάλι μου. Άπλωσε το χέρι της και άρχισε να με πνίγει!
<<ΣΤΑΜΑΤΑ!>> φώναξα κοφτά. Μα και πάλι η φωνή μου δεν ακούστηκε. Η σκιά συνέχισε χωρίς σταματημό , ώσπου ένοιωσα και την τελευταία μου πνοή να φεύγει. Αυτό ήταν , πίστεψα πως είχε έρθει το τέλος μου! Η ανάσα μου κόπηκε και έπεσα σε ένα βαθύ σκοτάδι. Τα δευτερόλεπτα που ένοιωσα την ζωή μου να σβήνει , άνοιξα απότομα τα μάτια μου και πήρα μια μεγάλη , βαθιά , ανάσα! Κοίταξα γύρω μου.... Βρισκόμουν στο κρεβάτι όπως και πριν με την διαφορά ότι μπορούσα να κουνηθώ και να ανασάνω κανονικά. Η σκιά είχε εξαφανιστεί , όχι όμως και η αίσθηση οτι βρισκόταν ακόμα εκεί, περιμένοντας υπομονετικά να ξανακοιμηθώ.
#creepy #creepystory #stories #bluestories #blogger #ghost #2 #scary #people #κριπι #τρομακτικεςιστοριες #μπλέιστοριες
